Η Andrew Christian, η μεγαλύτερη εταιρεία gay ρούχων στον κόσμο, ανακοίνωσε ότι θα κλείσει στα τέλη του 2025. Η μάρκα ιδρύθηκε το 1997 από τον ίδιο τον σχεδιαστή.
Η εταιρεία έχει μια ιστορική άνοδο στη φήμη και την περιουσία, έχοντας επιλεγεί στις 500 ταχύτερα αναπτυσσόμενες εταιρείες του INC. στην Αμερική για 4 συνεχόμενα έτη, το 2012, το 2013, το 2014 και το 2015. Η εταιρεία και η χαρακτηριστική της μάρκα Andrew Christian είναι γνωστές ως ηγέτιδα της μόδας στον βασικό τομέα των εσωρούχων και των μαγιό.
Τα σχέδια του Andrew Christian έχουν καθορίσει τις τάσεις για πολλές γκέι μπουτίκ στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό. Η επιχείρηση έχει επηρεαστεί από το κλείσιμο ορισμένων από τους μεγαλύτερους πελάτες της και από το κλείσιμο καταστημάτων ενδυμάτων για τη γκέι κοινότητα σε ολόκληρη τη χώρα.
Από τις εμβληματικές σειρές «Trophy Boy» και «Almost Naked» μέχρι τις προκλητικές συλλογές «FUKR» και «Big Fat D*ck», τα σχέδια του Christian ήταν αναμφισβήτητα σέξι και δυναμικά.
Η καινοτόμος χρήση τεχνολογιών βελτίωσης, όπως οι λειτουργίες «Show-It» και «Flashback», επαναπροσδιόρισε τα ανδρικά εσώρουχα συνδυάζοντας την άνεση με την αισθητική που ενισχύει την αυτοπεποίθηση.
Πέρα από τη μόδα, ο Christian ήταν πρωτοπόρος στο μάρκετινγκ, αξιοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα viral βίντεο με χορευτές, drag queens και ενήλικες performers για να συνδεθεί με ένα παγκόσμιο κοινό.
Το εμπορικό του σήμα έγινε συνώνυμο με την queer ορατότητα, χορηγώντας εκδηλώσεις όπως το RuPaul’s Drag Race και υποστηρίζοντας τους εορτασμούς Pride παγκοσμίως.
Η δέσμευση του Christian στην LGBTQ+ κοινότητα επεκτάθηκε πέρα από τα ρούχα. Υποστήριξε ενεργά διάφορους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, όπως το Los Angeles LGBT Center και το The Trevor Project, δωρίζοντας πάνω από 100.000 δολάρια σε σκοπούς που τον ενδιαφέρουν.
Σε ένα γράμμα στους πελάτες του, ο Christian έγραψε: «Το τέλος μιας εποχής – Η Andrew Christian κλείνει».
«Ξεκίνησα αυτό το ταξίδι με τις πληγές της παιδικής μου ηλικίας ακόμα φρέσκες – το να μεγαλώνεις ως ένα γκέι άτομο σε μια κοινωνική κατοικία του Φρέσνο σήμαινε να μαθαίνεις να αντέχεις ρατσιστικές και ομοφοβικές προσβολές, όπως “beaner” και “faggot”, πριν ακόμα μάθεις να περνάς σωστά τη βελόνα στη κλωστή.
Η μόδα δεν ήταν απλά μια φιλοδοξία. Ήταν επιβίωση. Έγινε το καταφύγιό μου, η δήλωση της γκέι ύπαρξής μου. Κάθε βελονιά ήταν μια καρδιά που χτυπούσε. Κάθε ρούχο δεν ήταν απλώς ένα κομμάτι της ιστορίας μου, αλλά το coming out μου. Για πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα, έχω αφιερώσει την ψυχή μου σε αυτή την τέχνη, δημιουργώντας όχι μόνο ρούχα, αλλά και ιερά καταφύγια όπου η ΛΟΑΤΚΙ οικογένειά μου μπορούσε να νιώθει ότι την βλέπουν, την εκτιμούν και την βρίσκουν όμορφη.
Σε όλα τα νεαρά κουήρ άτομα που κρατούν τα σκίτσα τους στις γωνίες δωματίων που δεν είναι φτιαγμένα για εσάς — σας βλέπω. Τα χέρια σας μπορεί να τρέμουν τώρα, αλλά μια μέρα θα διαμορφώσουν κόσμους.
Αυτό που ξεκίνησε ως ραφές επιβίωσης έχει εξελιχθεί σε μια κληρονομιά αγάπης — και καθώς διπλώνω τα υφάσματα αυτής της καριέρας, το πνεύμα μου παραμένει αφοσιωμένο στη δημιουργία καθρεφτών όπου οι αόρατοι μπορούν επιτέλους να αναγνωρίσουν τη δική τους ομορφιά.
Με ανησυχία και ηρεμία, συγκεντρώνω τα τελευταία νήματα για αυτήν την τελευταία συλλογή – μια τελευταία, πολύτιμη ευκαιρία να σας τυλίξω με την αγάπη που μου έχετε δώσει όλα αυτά τα χρόνια, προτού μπω σε όποιο όμορφο σχέδιο μου επιφυλάσσει η ζωή στη συνέχεια.»
Με Αγάπη,
Andrew Christian
