Mark S. King: «Σταματήστε τη σύγκριση του κορονοιού με τα πρώτα χρόνια του HIV / AIDS»

Ο Mark S. King,είναι βραβευμένος συγγραφέας ακτιβιστής και σύμβουλος για θέματα HIV-AIDS στις ΗΠΑ.Το άρθρο ανέβηκε στο προσωπικό του μπλογκ My Fabulous Disease www.marksking.com

Οι άνθρωποι με ρωτούν εάν η ζωή μας σήμερα θυμίζει κάπως τα πρώτα χρόνια του HIV / AIDS, και θέλω να ουρλιάξω. Όχι, δεν υπάρχει σύγκριση. Κόφτε το.

Κανείς δεν νοιαζόταν για τους ανθρώπους που πέθαιναν από AIDS τα πρώτα χρόνια της επιδημίας. Το Χρηματιστήριο δεν κατρακύλησε. Ο Πρόεδρος δεν διοργάνωσε συνεντεύξεις Τύπου. Δεν διοχετεύθηκαν δισεκατομμύρια δολάρια στην αντιμετώπισή του.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, το AIDS δολοφονούσε όλα τα «σωστά» άτομα: Ομοφυλόφιλους, τοξικοεξαρτημένους, μαύρους άνδρες και γυναίκες. Δεν συγκρίνεται με το νέο αυτό ιογενές ξέσπασμα που θα μπορούσε να σκοτώσει μέχρι και ανθρώπους που σίγουρα απολαμβάνουν υψηλή κοινωνική εκτίμηση, όπως η γιαγιά σας και οι φίλοι της στο γηροκομείο.

  Σήμαινε να μιλάτε για πρωκτικό σεξ, να μοιράζεστε βελόνες και προφυλακτικά, να στρέφεστε στη θρησκεία, ν΄αναρωτιέστε ποιος Θεός σάς τιμωρούσε. Έπρεπε να σκαρφαλώσουμε ολόκληρες οροσειρές κοινωνικής προκατάληψης για να εκπαιδεύσουμε τον κόσμο πώς να προφυλάσσεται και πώς να αποφεύγει τη μετάδοση.  

Το να κρατάς αποστάσεις στις κοινωνικές σου επαφές ήταν ευκολότερο τότε, επειδή τα σώματα των φίλων σου ήταν τόσο καταφαγωμένα από εκείνες τις σκούρες μοβ δερματικές κηλίδες ώστε ήταν ελάχιστα αναγνωρίσιμα ως ανθρώπινα.

Δεν υπήρχαν ειδικοί λογαριασμοί του Κογκρέσου που να υπόσχονται να τους πληρώσουν άδειες ασθενείας ή να συνδράμουν στα ιατρικά τους έξοδα.

Οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων τους πέταγαν έξω και κατέληγαν, στην καλύτερη, να σβήνουν φιλοξενούμενοι στα σπίτια όσων τυχόν είχαν τον χώρο και τα αρχίδια να τους σταθούν.

  Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν από επιπλοκές που σχετίζονται με το AIDS προτού η κυβέρνησή μας αποφασίσει επιτέλους ν’ ασχοληθεί με αυτό. Πολλοί από αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή διαδηλώνοντας στους δρόμους, ικετεύοντας για περίθαλψη και δικαιώματα. Η στάχτη τους θάφτηκε στο γκαζόν του Λευκού Οίκου.

  Εκείνο τον ακτιβισμό ανακαλούν σήμερα μιλώντας για την ανάγκη στενής συνεργασίας των συμβούλων δημόσιας υγείας με τις κατά τόπους κοινότητες. Αλλά αυτή είναι μια διαφορά με το τότε, όχι μια ομοιότητα.

  Το να προβαίνει οπότε κανείς σε μυωπικές συγκρίσεις τύπου «ω! είναι τρομακτικό να βάζουν διαχωριστικές λωρίδες στο μπακάλικο και να μας λένε να στεκόμαστε μακριά ο ένας από τον άλλο, δε σου θυμίζει τα πρώτα χρόνια του HIV;», προσβάλλει το σθένος και την αυτοθυσία τόσο εκείνων των νεκρών, όσο και αυτών που επιβίωσαν.

  Δεν υπάρχει καμία σύγκριση, γαμώτο. Κόφτε το λοιπόν.

Check Also

Τουρκία: Ακυρώθηκε φεστιβάλ λόγω απαγόρευσης της ταινίας «Queer» 

Την ακύρωση ενός ολόκληρου φεστιβάλ κινηματογράφου στην Τουρκία προκάλεση η απόφαση των αρχών να απαγορεύσουν την προβολή …

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *