lgbt news & guide lgbt news & guide
Related Articles
«Οι υιοθεσίες ήταν παραδοσιακά μια παθογένεια της ελληνικής δημόσιας διοίκησης. Αυτό όμως που έχει αποδειχθεί και μετά το νόμο που έχει γίνει και με τη διαδικασία, είναι ότι πλέον έχει διευκολυνθεί το τοπίο και πλέον οι υποψήφιοι θετοί γονείς μπαίνουν υπό μια διαδικασία», επισήμανε ο βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ και μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, Γιώργος Σταμάτης, μιλώντας στην εκπομπή του ΕΡΤNEWS «Στο Κέντρο» και τον Γιώργο Κουβαρά, αναφερόμενος στις υιοθεσίες στην Ελλάδα.
Σημειώνεται ότι ο Γιώργος Σταμάτης υπήρξε Γενικός Γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας και πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Αναδοχής και Υιοθεσίας.
Με αφορμή το νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια που έρχεται στη Βουλή, και για το αν θα είναι απόλυτα ίσα ένα ετερόφυλο και ένα ομόφυλο ζευγάρι στην πιθανότητα να υιοθετήσουν ένα παιδί, αποσαφήνισε:
«Θέλω να πω ότι είναι καλό για την Ελληνική Δημοκρατία ότι θα περάσει αυτή η ρύθμιση και ελπίζω να περάσει και από ψήφους πολλών κομμάτων. Νομίζω ότι είναι και λάθος αν θα το ψηφίσει το ένα ακόμη το άλλο ή ποιοι βουλευτές (…) Τα νομοσχέδια, ξέρετε, αυτού του χαρακτήρα περνάνε μέσα από την κοινωνία. Θα πάμε λίγο πίσω. Θυμάστε το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης. Είχε γίνει μια πολύ μεγάλη κουβέντα. Δεν άλλαξε τίποτα. Δεν διαφθαρεί η κοινωνία. Άνθρωποι βελτίωσαν τη ζωή τους και προχώρησαν. Έγινε μετά και το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου. (…)
Το σύμφωνο συμβίωσης δε σου δίνει τις ίδιες νομικές δυνατότητες απ’ ότι σου δίνει ο πολιτικός γάμος. Ο πολιτικός γάμος έρχεται να εξισορροπήσει σε σχέση με τα ετερόφυλα ζευγάρια.
Από εκεί και πέρα, το ομόφυλο ζευγάρι με πολιτικό γάμο που θα κάνει αίτηση να υιοθετήσει ένα παιδί θα κριθεί και θα πρέπει να κριθεί ως οικογένεια και όχι αν είναι ομόφυλο ή ετερόφυλο».
Για το επιχείρημα που ακούγεται ότι «κινδυνεύει η παραδοσιακή οικογένεια από αυτό το νομοσχέδιο», είπε:
«Αυτή τη στιγμή η πολιτεία μας έχει αποφασίσει ότι ένα ομόφυλο ζευγάρι μέσω του συμφώνου συμβίωσης μπορεί να είναι ανάδοχοι γονείς. Άρα η πολιτεία μία μορφή οικογένειας, την ανάδοχη οικογένεια, την επιτρέπει στα ομόφυλα ζευγάρια (…) Η υιοθεσία με βάση τους νόμους μας πρέπει να γίνει μέσω πιστοποιητικού γάμου. (…)
Αντιλαμβάνομαι και τους συναδέλφους και αν θέλετε και ως μέλος της Νέας Δημοκρατίας, τη Νέα Δημοκρατία. Είναι ένα μεγάλο χριστιανοδημοκρατικό κόμμα – και το μεγαλύτερο με βάση και τα ποσοστά σε όλη την Ευρώπη. Προφανώς εκεί συγκεκριμένες αξίες δεν νομίζω ότι μπορούν να πληγούν. Γιατί θυμάστε πώς λέγαμε μια οικογένεια που ήταν μόνο η μητέρα, ή μόνο ο πατέρας πριν χρόνια; Τώρα τους ονομάζουμε μονογονεείς. Νομίζω εκεί πρέπει να γίνει η προσπάθεια. Πώς θα στηρίξουμε την οικογένεια. (…)
Κοινωνίες προχωράνε και ο κάθε συμπολίτης μας πρέπει να έχει τα ίσα ακριβώς δικαιώματα με τον άλλον. Και ξέρετε, γίνεται μια κουβέντα και με ενοχλεί. Εγώ ξέρετε, δεν ανήκω στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, αλλά με ενοχλεί όταν ακούω στο δημόσιο διάλογο ότι “ναι, μπορούν να παντρευτούν, αλλά δεν μπορούνε να είναι ικανοί γονείς”. Άρα τι μπαίνει αυτόματα; Μπαίνει ο σεξουαλικός προσδιορισμός. Δηλαδή να κρίνω εγώ τον συμπολίτη μου με βάση τη σεξουαλικότητα, το σεξουαλικό του προσανατολισμό. Αυτό δεν πρέπει να ενδιαφέρει, όχι την πολιτεία, κανένα από εμάς.
Οι κοινωνίες δεν διαφθείρονται ούτε χαλάνε μέσω αυτής της διαδικασίας οι κοινωνίες διαφθείρονται, και χαλάνε όταν χαθούνε βασικά πράγματα τα οποία δεν αφήνουν στους πολίτες να ζήσουν ελεύθεροι. Νομίζω ότι στα 50 χρόνια δημοκρατίας που θα γιορτάσουμε φέτος -και χαίρομαι που εγώ ως μέλος μιας παράταξης όπως η Νέα Δημοκρατία, ενός ευρωπαϊκού κόμματος που θα φέρει αυτό το νομοσχέδιο- και θα κάνουμε κάποιους συμπολίτες μας ισότιμους, ισότιμους και χαρούμενους».
Για το αν υπάρχουν στοιχεία για το πώς έχει λειτουργήσει αυτό στην κοινωνία και πως έχει λειτουργήσει και στις οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών, είπε:
«Έχουμε δεδομένα ότι ομόφυλοι γονείς που υιοθέτησαν παιδιά, τα παιδιά τους δεν έγιναν ομοφυλόφιλα. Δηλαδή το ακούμε και αυτό. Τα παιδιά χρειάζονται ένα περιβάλλον οικογενειακό. Προφανώς εγώ αντιλαμβάνομαι και τις αντιρρήσεις ότι με βάση τη φύση έχουν δημιουργηθεί πράγματα, την πατρότητα και τη μητρότητα.
Στο τέλος όμως της ημέρας αυτό που χρειάζεται το παιδί είναι ένα περιβάλλον στο οποίο οι δύο γονείς, είτε είναι μητέρα – μητέρα είτε είναι πατέρας – πατέρας, θα μπορέσουν να το μεγαλώσουν, να του δώσουν τις αξίες που οι ίδιοι πρεσβεύουν, και η πολιτεία ταυτόχρονα είναι αυτή η οποία θα βάλει τους κανόνες ώστε αυτό το παιδί να μπορέσει να είναι σε μια οικογένεια η οποία να προχωράει σωστά στα επόμενα βήματα (…)».
Για το bullying που ενδέχεται να υποστούν τα παιδιά μεγαλώνοντας με γονείς ομόφυλο ζευγάρι, υπογράμμισε:
«Από το 1990 που έχει αλλάξει η κοινωνία μας έχει γίνει πιο πολυπολιτισμική, ήρθαν πολλοί άνθρωποι στο εξωτερικό και ζουν ανάμεσά μας -βλέπετε ότι και στην αρχή υπήρχαν προβλήματα- δεν υπάρχει τέτοιο θέμα bullying.
Τα νέα παιδιά είναι πιο μπροστά από εμάς. Είναι πολύ πιο μπροστά. Αυτό που θέλουν είναι ο φίλος τους να περνάνε καλά, να διασκεδάζουν. Δεν έχει να κάνει με το πιο κριτήριο -ποια είναι η οικογένεια, ή αν οικογένεια τους-και με ταξικά χαρακτηριστικά αν θέλετε- είναι πιο πλούσιοι ή φτωχοί. Τα παιδιά είναι παιδιά, οι έφηβοι είναι έφηβοι.
Αυτό που πρέπει η πολιτεία να κάνει, είναι να δώσει τις άμυνες στα παιδιά, να τους δείξει μια κατεύθυνση και αντίστοιχα στους γονείς, όποιοι είναι αυτοί οι γονείς, να έχουν τις ίδιες δυνατότητες για την επόμενη μέρα για τους ίδιους, μέσω καλών δουλειών, μέσω της ανάπτυξης και τα παιδιά να έχουν το αντίστοιχο περιβάλλον για να μπορούν να μεγαλώσουν».
