Στο κτίριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων εκδικάστηκε η υπόθεση της τρανσφοβικής επίθεσης που πραγματοποιήθηκε στα Χανιά του 2016, κατά την οποία οι δύο άνδρες ξυλοκόπησαν άγρια την Ήβη Καίσερλη, στην παλιά πόλη.
Οι δύο άνδρες κατηγορούνταν για «απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη από κοινού».
Η επίθεση της Ήβης είχε πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά διάκρισης, λόγω της ταυτότητας φύλου της και, κατά συνέπεια, υπάγεται στον αντιρατσιστικό νόμο. Στην δικογραφία όμως δεν έχει αποτυπωθεί κανένα τέτοιο κίνητρο για τους δράστες.
Ένας από τους δύο κατηγορούμενος καταδικάστηκε για επικίνδυνη σωματική βλάβη χωρίς ελαφρυντικά με το δικαστήριο να του επιβάλει ποινή 12 μηνών με αναστολή.
Ο δεύτερος κατηγορούμενος, ο οποίος δεν ήταν παρών στο δικαστήριο, εκπροσωπήθηκε από τη συνήγορό του, αθωώθηκε.
Από την πλευρά του θύματος ζητήθηκε να εφαρμοστούν οι διατάξεις του ρατσιστικού νόμου ενώ από την πλευρά του κατηγορουμένου ζητήθηκε να ληφθεί υπ’ οψιν ο ισχυρισμός της άμυνας. Ωστόσο το δικαστήριο απέρριψε και τους δυο ισχυρισμούς και ο κατηγορούμενος δικάστηκε βάσει του κατηγορητηρίου.
Αναφερόμενη στην απόφαση η Ήβη, ανέφερε πως “από την αρχή κρατούσα μικρό καλάθι σε σχέση με την έκβαση της υπόθεσης καθώς μαζί με το δικηγόρο μου και τις αδερφές που στάθηκαν δίπλα μου είχαμε εντοπίσει τεχνικά λάθη και λίγο πολύ γνωρίζαμε το πιθανό κόστος τους στην τελική απόφαση από την αρχή όταν κατά την απαγγελία των κατηγοριών από την αρμόδια εισαγγελέα σε μια κρίση αμεροληψίας αποφασίσθηκε ότι το ρατσιστικό κίνητρο είναι κάτι που θα πρέπει να εξακριβωθεί στο δικαστήριο μετάθέτοντας στην ουσία το βάρος της απόδειξης στο θύμα.
Κυριότερος σκοπός μας ήταν να συμπεριληφθεί το ρατσιστικό κίνητρο ως επιβαρυντική περίσταση πράγμα το οποίο δεν έγινε δεκτό από την έδρα με αποτέλεσμα μια χαϊδευτική, εξαγοράσιμη ποινή λίγο πάνω από το όριο της κατώτατης απλώς χωρίς την αναγνώριση κανενός ελαφρυντικού για τον ένα κατηγορούμενο και αθώωση για τον άλλο που απλώς παρίστατο”.
Η ίδια, επίσης, τόνισε πως “δεν υπήρξε νίκη χτες μέσα στην αίθουσα και ο πόλεμος δεν σταματάει σε μια μάχη μιας και εκκρεμούν κι εναντίον μου μηνύσεις από την πλευρά των αντίδικων μια για ψευδή κατά μήνυση και μια για απρόκλητη επίθεση.
Η νίκη υπήρξε όμως έξω από την αίθουσα, η νίκη ήταν τα άμεσα αντανακλαστικά της κοινωνίας που ζω, των φίλων μου, των συλλογικότητων της πόλης, το τεράστιο κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης από όλους αυτούς τους ανθρώπους που ήρθαν κι έμειναν μαζί μου από την αρχή μέχρι το τέλος της διαδικασίας και το ξεκάθαρο μήνυμα σε κάθε κακοποιητή, αλλά και κάθε εξουσία ότι αυτά τα περιστατικά και δεν είναι ανεκτά και δεν θα μένουν αναπάντητα και οι αγώνες είναι για να δίνονται και να ξαναδίνονται. Η νίκη ήταν ότι εγώ μπήκα και θα μπαίνω σε κάθε μάχη στο προαύλιο περήφανη κι ελεύθερη μαζί με τα 100αδες αδέρφια μου ενώ ο άνθρωπος που με χτύπησε μόνος κι από την πίσω πόρτα.
Ευχαριστώ σας όλους.
