lgbt news & guide lgbt news & guide
Related Articles
Οι απαντήσεις του Ρουβά, στην Σίσσυ Χρηστίδου για τον Λιγνάδη, είναι απο εκείνες τις στιγμές που παρακολουθείς και λές φωναχτά “Καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς”. Και στην προκειμένη καλύτερα να τραγουδάς…
“Όταν έσκασε η βόμβα αυτή που έσκασε, έπεσα από τα σύννεφα. Εγώ τον Δημήτρη πραγματικά τον αγάπησα.“
Φυσικά και ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα άποψης και λόγου. Ο λόγος όμως,ειδικά όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο καλό είναι να είναι προσεχτικός. Ειδικά σε τόσο ευαίσθητα θέματα.Ειδικά όταν λές την άποψη σου ακριβώς μιά μέρα μετά το ξεκίνημα της δίκης αυτής.
Την στιγμή που ο τέως διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου καλείται στο εδώλιο κατηγορούμενος για τέσσερις βιασμούς,ο Σάκης Ρουβάς,μέσα από αυτή του τη συνέντευξη διαλέξει πλευρά.
Ο Σάκης Ρουβάς που το target group των θαυμαστών του ανήκει σε ηλικίες των θυμάτων. Που είναι πατέρας τεσσάρων παιδιών. Και εδώ κάπου η λέξη ενσυναίσθηση χάνει το νόημα της.
Μέσα απο ένα χείμαρο λέξεων χωρίς κανένα δέσιμο,προσπάθησε να μας παρουσιάσει τον Λιγνάδη με τα ως τώρα δεδομένα των κατηγοριών που τον βαραίνουν ως…θύμα και πως θα πρέπει να γίνει αποδέκτης…στοργής.Μάλιστα …συμπάσχει σε αυτό που του συμβαίνει.
Στην προσπάθεια να δώσει ελαφρυντικά στον τεως διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου που τον τίμησε με ένα ρόλο στις Βάκχες, έκανε τραγικές παρομοιώσεις όπως αυτή με τους με τους τοξικοεξαρτημένους – ή “ναρκομανείς” όπως λάθς ο ίδιους τους αποκάλεσε – βάζοντας τους στον ίδιο πήχη με έναν που φέρετε να έχει διαπράξει το κακούργημα του βιασμού το οποίο μας το βάφτισε…παθολογία
Αφού μας είπε κανα δυό φορές πως αγαπά τον Λιγνάδη,ως δικό του άνθρωπο,μας τόνισε πως ανθρώποι φέρουν κατηγορίες όπως αυτές του Λιγνάδη ζουν μια κόλαση!
Οχι Σάκη Ρουβά .Την κόλαση την ζεί το θύμα…όχι ο θύτης.
Πάμε ξανά στην αρχή. Καμιά φορά ανθρώποι της κατηγορίας σου καλό είναι να μένουν εκεί που πρέπει. Στις καλλιτεχνικές τους δραστηριότητες.
Δεν είναι ντροπή να τραγουδάς το “θα σου κάνω μακαρόνια με κιμά για να φάς” Ντροπή είναι να ξεπλένεις ανήθικες συμπεριφορές βάζοντας μπροστά το … Ο τάδε που γνώρισα εγώ δεν …
Ολόκληρη η τοποθέτηση του Σάκη Ρουβά:
“Όταν έσκασε η βόμβα αυτή που έσκασε, έπεσα από τα σύννεφα. Εγώ τον Δημήτρη πραγματικά τον αγάπησα. Ό,τι συναίσθημα έχω για τον Δημήτρη είναι θαυμασμού και αγάπης. Έτσι έζησα τον Δημήτρη. Αυτό είναι το βίωμά μου από τον Δημήτρη. Με βοήθησε πάρα πολύ. Με προχώρησε. Με βοήθησε να ανακαλύψω καλλιτεχνικά αυτό που λεγόταν Διόνυσος μέσα στις Βάκχες. Όλη αυτή η περίοδος της ζωής μου ήταν συγκλονιστική.
Όταν έσκασε η βόμβα, έπεσα από τα σύννεφα. Τρόμαξα, φοβήθηκα. Ένιωσα πολύ στεναχώρια για τον άνθρωπο που εκείνη τη στιγμή καταλάβαινα ότι βρίσκεται σε μία «κόλαση». Πραγματικά λυπήθηκα. Είναι σαν το πιο αγαπημένο σου πρόσωπο ξαφνικά να μάθεις ότι έχει…
Θέλω να είμαι απόλυτα ξεκάθαρος και με την αλήθεια την δική μου να σταθώ σε αυτό το πράγμα. Εγώ το πρόσωπο που γνώρισα είναι αυτό που σας περιγράφω. Ότι άλλο συμβαίνει ή έχει συμβεί δεν το γνωρίζω. Περιμένω να αποδειχθεί αν αυτό έχει συμβεί έτσι όπως το περιγράφει η μία πλευρά ή η άλλη. Δεν μπορώ να κάνω τον δικαστή. Μέσα μου κρατάω αυτό που έζησα με τον Δημήτρη.
Ακόμα και αν έχει συμβεί αυτό που λέτε εσείς, αυτό που λένε τα θύματα, βεβαίως υπάρχει στεναχώρια και λύπη, είναι μία τραγωδία για τα θύματα. Είναι μία τραγωδία και για τους ανθρώπους που πάσχουν από κάτι. Όπως τους ναρκομανείς κάνουν χρήση ουσιών τους αγκαλιάζουμε και τους φροντίζουμε με κάποιο τρόπο. Είναι μία παθολογία που χρειάζεται θεραπεία, βοήθεια. Να προστατεύουμε ανθρώπους που μπορεί να πέσουν θύματα. Πρέπει να αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους που μπορεί να εκτεθούν σε αυτές τις συμπεριφορές και αυτούς που πάσχουν. Πρέπει να αγαπήσουμε όλους τους ανθρώπους. Τα αίτια αυτής της παθολογίας πρέπει να τις διερευνήσουμε στην κοινωνία μας. Να δούμε από που ξεκινάει; Από ποια παιδικά χρόνια; Πως φτάνει ένας άνθρωπος να κάνει ένα έγκλημα.
Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Ο Δημήτρης Λιγνάδης που εγώ γνωρίζω είναι ένας άνθρωπος που αγαπώ, αγάπησα και πέρασα καταπληκτικά μαζί του. Αυτό που συμβαίνει σε αυτό τον άνθρωπο, συμπάσχω και λυπάμαι για αυτό που του συμβαίνει. Φαντάζομαι ότι όλοι μας βάζουμε το χεράκι μας για ότι συμβαίνει στην ζωή μας, αλλά δεν μπορώ να τον κρίνω, να πω «α τον βιαστή, τον έτσι», δεν μπορώ να το πω αυτό.
Πρέπει εμείς να σεβόμαστε τις αποφάσεις τις δικές μας. Ότι ζούμε σε μία δημοκρατία, με κάποιους θεσμούς και έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτούς”.
