«Δεν ήταν απλώς ονόματα σε μία λίστα. Ήταν εμείς». Με αυτό τον τίτλο και με ένα συγκλονιστικό πρωτοσέλιδο οι New York Times κυκλοφορούν στην κυριακάτικη έκδοσή τους.
Δεν επιλέγουν καμία φωτογραφία που μπορεί να σοκάρει ούτε γεμίζουν την πρώτη σελίδα με βαρύγδουπες εκφράσεις, κλισέ.
Στο χθεσινό πρωτοσέλιδο των The New York Times, οι συντάκτες συγκέντρωσαν μια λίστα νεκρολογιών με περίπου 1000 ονόματα και μερικές λέξεις για το καθένα.
Κάθε ένα από τα ονόματα συνοδεύεται από ένα σύντομο επικήδειο με την ηλικία τους, την πόλη και την πολιτεία, όπου ζούσαν και σύντομα στοιχεία για τις ζωές τους, ώστε να συνειδητοποιήσουν οι αναγνώστες ότι τα αναφερόμενα στο πρωτοσέλιδο θύματα του κορωνοϊού, αλλά και τα εκατοντάδες χιλιάδες άλλα ανά την υφήλιο, δεν είναι απλώς ονόματα ή αριθμοί, αλλά άνθρωποι…
«Τζόε Ντίφι, 62 ετών, Νάσβιλ, σταρ της μουσικής κάντρι που διακρίθηκε με ένα Γκράμι» ή « Σίνταρ Ράπιντς, Αϊόβα, ένας γενναιόδωρος νέος άνδρας με γοητευτικό χαμόγελο» ή «o 25χρονος από το Μίσιγκαν Μπάσεϊ Οφιόνγκ έβλεπε τους φίλους του στις χειρότερες στιγμές τους, αλλά τους έβγαζε πάντα τον καλύτερο εαυτό τους»
Το εξώφυλλο, σχεδιασμένο από τον Tom Bodkin, είναι μέρος ενός ευρύτερου πρότζεκτ της βοηθού αρχισυντάκτη Simone Landon σε συνεργασία με την Standard Regular, όπου συγκεντρώθηκαν πληροφορίες από 1.000 επικήδειους θυμάτων.
Ωστόσο το εξώφυλλο κατάφερε να χωρέσει μόλις το 1% των νεκρών στη χώρα. Κι αυτό έγινε για να προσωποποιηθεί η τραγωδία…
